Hoofd >> Welzijn >> Gids voor zorgverleners voor zelfzorg en het voorkomen van burn-out bij zorgverleners

Gids voor zorgverleners voor zelfzorg en het voorkomen van burn-out bij zorgverleners

Gids voor zorgverleners voor zelfzorg en het voorkomen van burn-out bij zorgverlenersWellness Leer risicofactoren, tekenen van burn-out en hoe u het gevaar van burn-out van zorgverleners kunt verminderen

Een verzorger is iemand die een aanzienlijk niveau van verantwoordelijkheid op zich neemt voor een andere persoon. Dit kan een familielid, een vriend of een thuiszorgmedewerker zijn. Zorgverleners tonen elke dag onbaatzuchtigheid, toewijding en plicht. Maar ze nemen ook emotionele en fysieke lasten op zich die overweldigend kunnen worden.





Wat is burn-out bij zorgverleners?

Een burn-out bij een verzorger is een toestand van totale uitputting die wordt veroorzaakt door de emotionele, fysieke en mentale tol van het op zich nemen van verantwoordelijkheid voor de behoeften van een ander.



Hoe begint burn-out bij zorgverleners?

In de meeste gevallen begint de burn-out van de zorgverlener met emotionele uitputting. De stress en last om in iemands kritieke behoeften te voorzien, kunnen iemands vermogen om ermee om te gaan uitputten. Emoties zoals woede, verdriet en angst kunnen moeilijker te beheersen zijn dan normaal.

Hoe begint een burn-out van de zorgverlener?

Vaak volgt lichamelijke uitputting. Verzorging vereist vaak nieuwe fysieke eisen en leidt meestal tot een vermindering van andere fysieke activiteiten, zoals lichaamsbeweging. Eén persoon kan zich lusteloos voelen omdat ze niet langer op hun ochtendwandeling gaan. Een ander kan spierpijn hebben omdat hij zich moet wassen en iemand anders moet kleden, of ergens anders moet slapen.



De combinatie van emotionele en fysieke uitputting kan leiden tot mentale uitputting. Een verzorger kan beginnen met het maken van eenvoudige fouten, zoals het vergeten van afspraken of het weglaten van een belangrijk ingrediënt uit een favoriet recept. Een goede nachtrust kan moeilijk zijn en het kan zijn dat een verzorger niet gemotiveerd is voor sociale interactie. Dit is wanneer uitputting het stadium van burn-out heeft bereikt.

Als burn-out bij de verzorger niet wordt aangepakt, kan dit leiden tot depressie van de verzorger - een gevaarlijke situatie voor de verzorger en de persoon aan wie ze zorg verlenen. Depressie wordt vaak gekenmerkt door gevoelens van waardeloosheid, verdriet of irritatie, die soms kunnen leiden tot chronische negatieve gedachten om zichzelf of anderen pijn te doen.

Als u of een geliefde een ernstige depressie of zelfmoordgedachten en -gedrag ervaart, zoek dan onmiddellijk hulp bij een zorgverlener of eerste hulp. U kunt ook bellen met het Nationale levenslijn voor zelfmoordpreventie op 800-273-TALK (8255).



Waarom is de zorg zo vermoeiend?

Zorg verlenen is vermoeiend vanwege de tijd en energie die het vereist. Als iemand van wie je houdt niet helemaal voor zichzelf kan zorgen, wil je hem of haar helpen. Maar als u maaltijden klaarmaakt, hun financiële situatie op een rijtje zet of hen helpt de badkamer te gebruiken, verbruikt u energie en uren die u normaal aan uw eigen welzijn besteedt.

Uiteindelijk komt de uitputting vaak voort uit het verlies van het vermogen om dingen te doen die je leuk vindt en die jou, jou, maken.

Wat zijn de risicofactoren voor burn-out bij zorgverleners?

Niet alle zorgverleners krijgen een burn-out. Maar onder degenen die dat wel doen, onderzoekers hebben bepaalde risicofactoren geïdentificeerd waardoor zorgverleners meer kans hebben op een burn-out. Niet iedereen met deze risicofactoren zal een burn-out ervaren, en mensen die geen van deze factoren hebben, kunnen hoe dan ook last krijgen van een burn-out.



Toch is het de moeite waard om deze risicofactoren te herzien en u bewust te zijn van alle factoren die op u van toepassing zijn.

  • Fysiek veeleisende taken (d.w.z. iemand uit een badkuip tillen)
  • Zorgen voor iemand die ernstige gedragsproblemen heeft (d.w.z. dementie), niet alleen fysieke
  • Financiële moeilijkheden
  • Samenwonen met de persoon voor wie je zorgt
  • Geen vrienden of een ondersteunend netwerk
  • Een hoog percentage tijd of langdurig verblijf als verzorger
  • Geschiedenis van middelenmisbruik

Wat zijn de tekenen van een burn-out bij zorgverleners?

Bepaalde tekenen kunnen duiden op totale uitputting of burn-out van de zorgverlener. Als u een verzorger bent of iemand kent die een verzorger is, let dan op de volgende signalen.



Waarschuwingssignalen van burn-out van zorgverleners

  • Overweldigd voelen
  • Je constant zorgen maken
  • Niet genoeg slaap krijgen, of te veel slapen
  • Gewichtstoename of afvallen
  • Boos zijn op de persoon voor wie je zorgt
  • Gemakkelijk geïrriteerd voelen
  • Vrienden en familie vermijden
  • Je verdrietig of hopeloos voelen
  • Regelmatige lichaamspijnen hebben, zoals hoofdpijn
  • Het gebruik van alcohol, drugs of voorgeschreven medicijnen verhogen
  • Vaker ziek worden

Zorgverleners die een van deze symptomen ervaren, moeten contact opnemen met hun arts.



Het meten van stress en burn-out bij zorgverleners

De Zarit Burden Interview is het meest gebruikte diagnostische hulpmiddel om de belasting van zorgverleners vast te stellen.

Overweeg om dit te nemen om te bepalen of u overmatige stress voor de zorgverlener ervaart Vragenlijst over zelfevaluatie van zorgverlener dat is ontwikkeld door de American Medical Association.



Hoe u een burn-out van zorgverleners kunt voorkomen

U begrijpt nu wat burn-out bij zorgverleners is, hoe u het kunt herkennen en wie het waarschijnlijk krijgt. Hier zijn 12 beproefde methoden om burn-out te voorkomen.

1. Zorg ervoor dat u voor uzelf pauzes krijgt

Er is geen pauzeknop voor de zorg. Elke zorgverlener heeft misschien de drang gevoeld om gewoon weg te lopen, maar ze begrijpen dat dit catastrofaal kan zijn voor de persoon die op hen vertrouwt. Je wilt het niet zover laten komen.

Daarom is het zo belangrijk om pauzes in uw dagelijkse routine te implementeren. Korte pauzes kunnen een enorm positieve invloed hebben op uw mentale kijk.

In sommige gevallen kan de persoon voor wie u zorgt het een paar uur alleen redden, zodat u weg kunt komen. Anderen kunnen zich in ieder geval veilig vermaken terwijl u zich in een andere kamer bevindt.

Als u iemand helpt die constant toezicht nodig heeft, moet u proactief zijn bij het plannen van pauzes. Dit kan betekenen dat u periodiek een buurman, vriend of familielid moet opstellen om te helpen. Of het zou kunnen betekenen dat u een thuiszorgmedewerker inhuurt om over een paar dagen per week te stoppen.

We hebben al geleerd dat een hoog percentage van de tijd die als verzorger wordt doorgebracht een risicofactor is voor burn-out. Doe er alles aan om ervoor te zorgen dat u tijd voor uzelf heeft om te ontspannen en weer op te laden. Het is het beste voor jou en voor de persoon voor wie je zorgt.

2. Gebruik tools die het delen van updates eenvoudiger maken

Een primaire verzorger is niet alleen een gezondheidswerker, hij is ook een verslaggever. Naaste familie en vrienden verwachten updates over onderwerpen als symptomen, prognose, hoe hun medicatie werkt, wat de persoon eet en meer.

Individuele oproepen of e-mails zijn leuk, maar tijdrovend. Wanneer een zorgverlener niet zo vaak updates kan geven als ze zouden willen, kunnen ze zich daar schuldig over voelen, wat hun last nog groter maakt.

Tools zoals Zorgzame Bridge , PostHope , of MyLifeLine maak communicatie gemakkelijker. Met deze sites kunt u updates tegelijkertijd posten, met bedieningselementen om de privacy van uw geliefde te beschermen.

Een enkele update die met iedereen wordt gedeeld, verkleint ook het risico op miscommunicatie. Iedereen heeft dezelfde informatie, zodat ze zich niet buitengesloten voelen.

3. Gebruik online bronnen

Elke zorgverlener zou een apparaat met internettoegang moeten hebben. Kritisch advies en belangrijke bronnen zijn vaak slechts een paar klikken verwijderd.

Een van de vele voorbeelden is Ouderenzorgzoeker . Deze gratis bronsite, geproduceerd door het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, heeft een schoon, leesbaar ontwerp en betrouwbare links. Met slechts een paar klikken kunt u verbinding maken met bronnen voor verzekeringen, transport en thuiszorg.

Veel andere online bronnen voor zorgverleners zijn de moeite waard om te raadplegen, zoals online ondersteuningsgroepen en lokale thuisgezondheidsorganisaties.

4. Word lid van een steungroep

Deelnemen aan een steungroep is een van de beste manieren waarop een zorgverlener zijn beperkte vrije tijd kan gebruiken. Zorg verlenen kan isolerend en frustrerend zijn. Op het meest basale niveau herinnert een steungroep zorgverleners eraan dat er anderen zijn die voor dezelfde uitdagingen staan.

Maar op een dieper niveau kan een steungroep helpen bij het geven van begeleiding op basis van ervaring. En een verzorger kan de voldoening en catharsis voelen van het helpen van anderen door hun successen en mislukkingen te delen met andere gelijkgestemde individuen.

Binding over deze gedeelde ervaringen leidt vaak tot vriendschap. Hoe ondersteunend familie en vrienden ook zijn, ze kunnen alleen maar sympathiseren met wat je doormaakt. Een medezorger kan de last delen en u ondersteunen, zoals een collega of teamgenoot.

5. Doe regelmatig een zelfevaluatietest

Burn-out van zorgverleners komt niet allemaal tegelijk voor. Emotionele, fysieke en mentale uitputting stapelt zich in de loop van de tijd op.

Je hebt een grotere kans om een ​​burn-out te voorkomen als je benchmarks in je geestelijke gezondheid bijhoudt. Door regelmatig een zelfevaluatietest af te leggen (bijvoorbeeld eens per maand), krijgt u een duidelijker beeld van hoe goed u ermee omgaat.

Zelfevaluaties stellen basisvragen over uw gevoelens en uw lichamelijke gezondheid. Ze zouden niet langer dan 10 tot 15 minuten moeten duren. We raden de Vragenlijst over zelfevaluatie van zorgverlener , dat is ontwikkeld door de American Medical Association.

Deze kleine investering kan u de gevolgen van een burn-out besparen.

6. Onderhoud positieve relaties met andere vrienden en familie

Als een dierbare een gezondheidscrisis doormaakt, wil iedereen helpen. Soms is de beste hulp de eenvoudigste: contact opnemen met een vriend of familielid.

Zorgverleners hebben een gevoel van normaliteit nodig dat vaak kan worden verkregen door een wandeling te maken met een voormalige collega, een brunch te houden met oude vrienden of te genieten van een avondje bowlen.

Vrienden en familie kunnen het gevoel hebben dat ze extra moeten doen of aarzelen om contact met u op te nemen. Probeer een schema aan te houden met vrienden en familieleden, door om de paar maanden een telefoontje te plegen of door een keer per week lunchbijeenkomsten te organiseren.

7. Stel grenzen

Een van de grootste veranderingen wanneer u verzorger wordt, is het nemen van beslissingen voor iemand anders. En de mensen die ook van die persoon houden, zijn het misschien niet altijd eens met de beslissingen die je neemt.

Je kunt niet iedereen gelukkig maken, en op de tweede plaats geraden worden, draagt ​​bij aan je last. Familie en vrienden die hulp willen bieden, kunnen dat doen op een manier die uw routine onderbreekt.

Stel dus duidelijke grenzen over zaken als wie doktersbezoeken zou moeten bijwonen, wanneer mensen zouden moeten bezoeken en de soorten hulp die je echt nodig hebt.

8. Stel gezondheidsdoelen voor uzelf vast, inclusief geestelijke gezondheid

De emotionele last van de zorg kan ertoe leiden dat u uw lichamelijke en geestelijke gezondheid verwaarloost.

Positief gedrag zoals lichaamsbeweging en meditatie worden belangrijk wanneer u onder emotionele spanning staat. Ze zijn een effectieve manier om uw race-gedachten te kalmeren.

Stel jezelf haalbare doelen voor dit soort activiteiten. Telefoon-apps kunnen helpen door dagelijkse herinneringen en vooraf ingestelde programma's te bieden die 10 tot 30 minuten duren.

9. Stel realistische doelen voor uw zorgverlener en vraag om hulp wanneer u die nodig heeft

Te veel zorgsituaties beginnen in de crisismodus en blijven daar. Dat is een zeker pad naar een burn-out bij zorgverleners.

Werk in het begin samen met uw arts om een ​​realistisch niveau van zorg te bepalen. Denk na over de huidige en toekomstige behoeften van uw geliefde en of u in hen kunt voorzien.

Iemand met een progressieve, slopende ziekte kan nu bijvoorbeeld normaal functioneren, maar wat gebeurt er als hij hulp nodig heeft bij het in en uit bad gaan?

Welke soorten zorg geeft u het prettigst? Kunt u schoten geven of IV-druppels bewaken? Hoe zit het met het rijden om medicijnen of benodigdheden zoals boodschappen mee te nemen in de auto?

Bedenk wat er in uw unieke situatie bij de zorg komt kijken, en stel realistische doelen voor wat u kunt doen.

Als u zich overbelast, kan dit leiden tot een burn-out (of een gevaarlijke situatie) voor de persoon voor wie u zorgt.

10. Praat met een professional, inclusief een therapeut of maatschappelijk werker

Verzorger worden is een tijd van stress en zelfs shock. Dit zijn momenten waarop gesprekstherapie buitengewoon geruststellend en cruciaal kan zijn voor ons vermogen om ermee om te gaan.

Familie en vrienden kunnen een klankbord zijn, maar ze hebben ook een hechte band met de persoon voor wie u zorgt. Dat maakt het moeilijk om eerlijk te praten over gevoelens van schaamte, schuld of woede - gevoelens die algemeen en geldig zijn.

Spreken met een derde partij geeft je de vrijheid om jezelf te uiten, bepaalde gevoelens naar buiten te brengen en te werken aan strategieën om ermee om te gaan.

11. Wees realistisch over de ziekte van uw geliefde

Een andere reden om advies in te winnen bij een derde partij is om eerlijk te kunnen praten over het pad van uw geliefde naar herstel - of het ontbreken daarvan.

Voor dementiepatiënten is er helaas geen remedie. En dokters kunnen niet met zekerheid zeggen hoe snel de ziekte zal aanslaan.

Acceptatie kan het moeilijkste deel zijn van het omgaan met bepaalde ziekten. We willen geloven dat onze dierbaren de kansen zullen verslaan. Door realistisch na te denken over wat de toekomst in petto heeft, kunnen we onze hoop in evenwicht brengen met de praktische vereisten van thuiszorg.

12. Ontwikkel copingstrategieën die voor u werken

Elke verzorgende situatie is anders en dat geldt ook voor elke verzorger.

Sommige mensen besluiten misschien de tijd te nemen voor eenzame wandelingen voordat ze besluiten dat ze zich echt willen aansluiten bij een steungroep.

Het dagelijks hoofd bieden kan een echte uitdaging zijn. Probeer de stressvolle delen van uw dag te identificeren en hoe u die stress kunt verlichten. Misschien heb je er baat bij om hulp in het huishouden of een maaltijdbezorgdienst te krijgen. Het hoeft niet voor altijd te duren, maar het hoofd boven water houden voor de gezondheid van u en de persoon voor wie u zorgt, moet de hoogste prioriteit hebben.

Zelfzorg is een onderdeel van zorgverlening

Verzorging kan een schok zijn voor het systeem. Ons instinct is om onze geliefde te helpen, ongeacht de kosten voor onszelf. Maar naarmate de dagen, weken en maanden verstrijken, raken we zonder energie.

Het belangrijkste dat zorgverleners moeten onthouden, is dit: succesvolle zorgverlening omvat ook de zorg voor uzelf.